سنالین

بزرگسالان: روزانه 4-1 قرص کودکان بیش از 6 سال: نصف دوز بزرگسالان توصیه می شود.

شرایط منع مصرف: مصرف در بیماران مبتلا به بیماری های التهابی روده (کرون و کولیت اولسراتیو) مجاز نمی باشد. این فرآورده در افراد مبتلا به انسداد روده دارای دل درد، تهوع و یا استفراغ، نباید مصرف گردد. آنتراکینون ها ممکن است ایجاد تغییر رنگ در ادرار نموده بدین جهت روی تستهای تشخیصی ادرار اثر نمایند. در دوران بارداری و شیردهی منع مصرف دارد.

احتیاط در مصرف: داروهای ملین به طور کلی نباید برای مدت بیشتر از یک هفته مورد مصرف قرار گیرند مگر طبق تجویز پزشک معالج باشد. خونریزی مقعد یا عدم انجام اجابت مزاج بعد از مصرف یک داروی ملین ممکن است نشانه یک عارضه جدی باشد، در این حالت مصرف ملین را قطع کرده با پزشک مشورت شود.

تداخل دارویی: همزمان با گلیکوزیدهای قلبی و آنتی اریتمی ها مصرف نشود. همزمان با سایر داروهایی که سبب هیپوکالمی می شود مانند تیازیدها و شیرین بیان مصرف نشود.

عوارض جانبی: فرآورده های سنا ممکن است موجب علائم گوارشی ملایم و شکم درد شوند. مصرف طولانی مدت این فرآورده ها ممکن است موجب اسهال شود.

فرآورده در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد، دور از نور، رطوبت و دسترس کودکان نگهداری شود.

آثار فارماکولوژی و مکانیسم اثر:
یبوست مزمن یکی از شکایات شایع در بیماران است که ناشی از مصرف ناکافی فیبر و مایعات، واکنش نسبت به استرس، تغییرات محیطی و سایر عوامل می باشد. قرص سنالین که حاوی گیاهان سنا، رازیانه و گل سرخ می باشد به عنوان داروی محرک (Stimulant Laxative) استفاده می شود. گیاه سنا از قدیم الایام به عنوان ملین کاربرد داشته است. ماده موثره این گیاه مشتقات آنتراکینون (سنوزیدهای a ،B ،C و D) می باشد. سینوزیدهای A و B از مشتقات گلیکوزیدی آنتراکینون می باشند، گلیکوزیدهای آنتراکینون در واقع مولکول های بزرگی بوده که در روده باریک به سختی جذب شده و بدون تغییر وارد روده بزرگ می شوند، در روده بزرگ تحت اثر باکتری های کولون متابولیزه شده و به فرم فعال (رئین آنترون) تبدیل می شوند. تحقیقات اخیر ثابت کرده است رئین و سایر متابولیت های فعال سبب افزایش حرکات دودی کولون و افزایش ترشح مایعات به داخل کولون می شوند.
اثر مسهلی آنترانوئیدها با دومکانیسم مستقل ایجاد می شوند:
1) تغییر در حرکات دودی روده بزرگ و افزایش انتقال روده ای
2) تغییر در جذب و ترشحات کولون
پژوهش های نوین ثابت کرده است آسیب سلول های اپی تلیال روده توسط آگلیکون ها (فرم فعال آنترانوئید) سبب فعال شدن سیتوکین ها شده و در نتیجه آزاد شدن هیستامین و سروتونین را باعث خواهد شد. هیستامین پاسخ انقباضی عضلات کولون و سروتونین افزایش انتقال روده را سبب می شود. از طرفی هیستامین و سروتونین واسطه سنتز پروستاگلاندین E2 بوده که خود افزایش حرکات روده را سبب می شود. تغییر در جذب و ترشحات کولون نیز توسط دو مکانیسم متفاوت اعمال خواهد شد. از طرفی آنترانوئیدها سبب کاهش تولیدATP شده که اثر مستقیم مهاری بر سیستم+K+ ATP ase/Na داشته و از این طریق سبب پیشگیری از جذب آب و سدیم از دیواره روده به گردش خون خواهد شد. از طرف دیگر به علت از بین رفتن اتصالات محکم سلول های اپی تلیال روده نفوذپذیری به جدار روده افزایش یافته و ترشح مایع و الکترولیت ها (کلرید) را به دنبال خواهد داشت. گفته می شود فرآیند ترشح نیز ممکن است توسط پروستاگلاندین E2 میانجی شود. به علت شیوع بالای یبوست در بیماران بستری در بخش ICU، طی مطالعه ای دوسوکور بر 70 نفر از بیماران بیمارستان الزهرای اصفهان اثر درمانی بیزاکودیل و سنالین مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج این مطالعه اثر بخشی سنالین و عوارض کمتر آن در مقایسه با بیزاکودیل را به اثبات رسانید. لازم به ذکر است وجود رازیانه و گل سرخ در داروی سنالین نه تنها اثر ملین داشته بلکه باعث کاهش کرامپ های شکمی نیز  می گردد.

نکات قابل توجه جهت پیشگیری از یبوست:
رژیم غذایی متعادل و مناسبی که محتوی میوه، سبزیجات و فرآورده های کامل حبوبات باشد، مصرف گردد.
مایعات کافی و آب نوشیده شود.
ورزش و فعالیت های جسمی کافی و منظم انجام شود.
برای برطرف کردن یبوست، قرص سنالین هنگام خواب یا طبق دستور مصرف شود.

* مقدار به کار رفته از طرف شرکت سازنده مشخص نشده است