گاسترین

روزانه سه نوبت، هر نوبت یک قرص، نیم ساعت قبل از غذا با کمی آب میل شود.

موارد منع مصرف: مصرف این فرآورده در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن، سیروز کبدی و نارسایی شدید کلیوی مجاز نمی باشد. این فرآورده در بیماران مبتلا به فشارخون بالا با احتیاط مصرف شود.

تداخلات دارویی: این فرآورده همراه با داروهایی که موجب دفع پتاسیم می گردند، مانند تیازیدها، نباید مصرف گردد.

عوارض جانبی: مصرف مقادیر زیاد و طولانی مدت (بیش از 6 هفته) ممکن است عوارض شبه آلدوسترون از جمله احتباس سدیم و اتلاف پتاسیم (هیپوکالمی) را سبب شود.

مصرف در دوران شیردهی و بارداری: مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی شود.

فرآورده در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد، دور از نور و رطوبت و دسترس کودکان نگهداری شود.

آثار فارماکولوژی و مکانیسم اثر:
ریشه شیرین بیان از دیرباز جهت درمان زخم های گوارشی به ویژه زخم معده مورد استفاده بوده است. این اثر در مطالعات علمی نیز به اثبات رسیده است. شیرین بیان توسط افزایش تولید موکوس و جریان خون غشاء موکوسی و همچنین اثر سنتز پروستانوئیدهای معدی، یک اثر حفاظتی بر سلول های مولد موکوس ایجاد می کند. 
در مطالعات بالینی اثر عصاره شیرین بیان در درمان بیماری های دستگاه گوارش و بیماری های اولسراتیو و به ویژه زخم معده و اثنی عشر به اثبات رسیده است. افزون بر این جهت رفع عوارض ناشی از سوءهاضمه سودمند می باشد. مشخص شده است که بابونه دارای اثر ترمیم کننده زخم معده و روده، ضدباکتری، ضداسپاسم، ضدالتهاب و آرامبخش می باشد. 

گیاه بابونه غنی از فلاونوئیدها است که آنتی اکسیدان های موثری در خنثی کردن رادیکال های آزاد می باشند. اثرات محافظ گوارشی عصاره هیدروالکلی بابونه به اثرات آنتی اکسیدانی این گیاه نسبت داده می شود. طی مطالعه ای که توسط سمیک و همکاران انجام شد، تجویز خوراکی اتانول 80% به موش های صحرایی باعث تولید ضایعات مخاطی در معده موش ها شد. پیش درمانی با دوزهای mg/kg 500 – 400 عصاره بابونه به طور قابل توجهی باعث کاهش زخم معده ناشی از اتانول شد. اتانول سبب افزایش مالون دی آلدئید و کاهش گلوتاتیون می شود که عصاره بابونه به طور چشمگیری میزان مالون دی آلدئید را کاهش و گلوتاتیون را افزایش می دهد که دلیلی بر آنتی اکسیدان بودن آن می باشد. هیلکوباکتر پیلوری از عوامل باکتریال ایجاد کننده اولسر پپتیک و گاستریت مزمن می باشد. فلاونوئیدهای موجود در عصاره بابونه خصوصاً کوئرستین دارای خاصیت ضدهلیکوباکترپیلوری بوده و از این طریق نیز سبب پیشگیری از ایجاد اولسر و یا التهاب در مخاط معده می شود.

فلاونوئید های موجود در بومادران دارای اثر ضداسپاسم می باشند. در حالی که فرکشن های پروزولن، استگیماسترول و بتاسیتوسترول دارای اثر ضدالتهاب هستند. مطابق با مرجع کمیسیون E بومادران جهت سوءهاضمه و اسپاسم مجاری گوارشی توصیه شده است. در مطالعه انجام شده بر روی حیوانات آزمایشگاهی نشان داده شده است که بومادران دارای اثر حفاظت کننده معده در برابر اتانول می باشد. عصاره بومادران ترشح اسید معده را از طریق بلوکه کردن گیرنده های موجود در سلول های کناری (احتمالاً گیرنده های موسکارینی M3، هیستامین H2 و CCKb) مهار کرده و موجب حفاظت غشاء موکوسی معده می شود.

ترکیبات به ازای 1 قرص

* مقدار به کار رفته از طرف شرکت سازنده مشخص نشده است